Jawna znajomość generatorów symetrii równań różniczkowych dostarcza 
metody znajdowania ich rozwiązań.

Metoda taka polega, przeważnie, na wykorzystaniu generatorów do konstrukcji nowych 
zmiennych, po przetransformowaniu do których dane równanie 
lub ich układ przyjmuje prostszą postać.

Dla równań różniczkowych cząstkowych taka transformacja prowadzi do
równan o mniejszej liczbie zmiennych niezależnych niż wyjściowe.

W przypadku równań różniczkowych zwyczajnych lub ich układów, 
po transformacji otrzymujemy równanie bądź układ niższego rzędu.

Następnie, rozwiązujemy przetransformowane równanie i odtwarzamy
rozwiazania dla wyjściowego wracając do starych zmiennych.

Interesującym polem zastosowań tej metody są równania 
różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu, dla których jawna znajomość 
symetrii pozwala wyznaczyć rozwiązanie ogólne albo poprzez 
redukcję równania do kwadratury albo poprzez konstrukcję jego całki
pierwszej co oznacza konstrukcję rozwiązania w niejawnej postaci.